Een soortgelijk recept vind je vaker op internet. Vaak aangekondigd als ‘het ultieme broodje Hamburger’ of als ‘de allerlekkerste’. Misschien is het allemaal wat te veel eer, maar lekker is het wel. Het idee van de oestersaus komt uit de Elle Eten. Toegegeven dat geeft wel extra pit aan de Hamburger. Varieer verder rustig met de toelage. Lees verder
Culinair gezien is mijn thuisstad Tilburg aan een inhaalslag bezig en dat merk je. Hoewel ‘de ster’ nog steeds ontbreekt, zien we steeds meer restaurants met een zeer hoog niveau. Inmiddels hebben we twee restaurants met een Bib Gourmand (in de volksmond een halve Michelinster genoemd): Hofstede de Blaak en restaurant L’Olivo aan de Korte Heuvel. Daarnaast zijn er relatieve nieuwkomers de Houtloods in de Spoorzone en Monarh in het Missionarishuis aan de Bredaseweg waar stevig aan de weg wordt getimmerd en die ongetwijfeld dit jaar of volgend jaar ergens in een gids zullen verschijnen.
Naast Michelin kennen we de toonaangevende hotel- en restaurantgids Gault Millau. Sinds enkele jaren bevat deze gids (slechts) drie Tilburgse restaurants: ook hier Hofstede de Blaak en Auberge Du Bonheur, maar ook Restaurant Taste!, gelegen in de kelder van Hotel Mercure aan de Heuvel. Over de eerste twee schreef ik eerder een column. Bij de derde mocht ik deze maand een kijkje komen nemen in de keuken. Van chefkok Mike van Strien leerde ik meteen een leuk gerecht maken. Al besefte ik ook meteen weer dat een horecakeuken iets heel anders is dan mijn keukentje thuis. Lees verder
Een paar keer per jaar doe ik mee met de Foodblogswap. Daarbij koken verschillende foodbloggers van elkaars blog. Deze maand mocht ik koken van het blog Taste Our Joy van Joyce en Irene. Twee vriendinnen die hun passie voor eten deelden op dit blog
Het gerecht dat ik uiteindelijk koos voor de foodblogswap stond in een blog van december maar zelf vind ik het prima bij het voorjaar passen. Irene maakte het recept met zeebaars. Zelf koos ik voor roodbaars. Maar dat was meer uit praktische overwegingen. Volgens Joyce en Irene kan het ook met zeeduivel, kabeljauw of en andere witvis. Daar sluit ik me bij aan. Lees verder
Ik kookte 5 dagen lang voor in totaal 35 euro voor 4 personen. In de twee eerdere blogs ‘Crisis in de keuken‘ en ‘budgetbordje’ beschreef ik de eerste vier dagen. In dit blog de laatste dag en een terugblik. Lees verder
Dit is deel twee over mijn uitdaging om voor 35 euro 5 dagen te koken voor 4 personen. Eerder beschreef ik al de eerste twee dagen. Nu dus verder met dag drie. Lees verder
Nee, gelukkig niet op kookgebied en ook niet echt in de portemonnee. Toch wilde ik de uitdaging aangaan: 5 dagen, 4 personen, 35 euro.
Dat betekent 5 avondmaaltijden bedenken voor zo’n 7 euro per maaltijd. Dat kán natuurlijk heel gemakkelijk maar het moesten wel een beetje bijzondere maaltijden zijn. Maaltijden waarmee je de dagelijkse pot eens kan afwisselen, toch binnen het budget blijft en ook nog eens gezond eet. Zonder pakjes en zakjes waaraan veel suiker en zout is toegevoegd. Want dat we die niet alle dagen moeten eten zijn we ons inmiddels wel van bewust. Toch? Lees verder
Koken en bakken. Twee totaal verschillende dingen. Is er een serie ‘heel Holland bakt” op televisie dan gaat iedereen er van uit dat ik dat ook wel zal kijken. Of dat ik aan de buis gekluisterd zit bij “Rudolph’s bakery”. Niets is minder waar, al moet ik toegeven dat laatstgenoemde soms wel heerlijke dingen laat zien. Of misschien moet ik zeggen liet zien want deze week werd bekend dat Rudolph van Veen weg is bij 24kitchen. Benieuwd waarmee en waar hij terugkomt. Lees verder
Iedereen heeft ze wel eens. Etentjes waarbij iedereen een gang maakt. Daarmee voorkom je dat één man steeds in de keuken staat (iets wat ik zelf ook niet erg vind) en doe je weer ideeën op voor nieuwe gerechtjes. Gisteren hadden we zo’n dinertje en ik bood direct aan het voorgerecht te maken. Dat heeft meerdere voordelen. Natuurlijk dat je er dan snel vanaf bent en vervolgens ontspannen een lekker glas wijn kan drinken. Daarnaast vind ik voorgerechten of, beter gezegd, kleine gangen één van de leukere dingen. Daarbij gaat het, naast de smaak, toch ook om de presentatie. Voor deze keer koos ik voor een aardappelsalade met een Aziatische twist. Uiteraard met bijpassend garnituur. Lees verder
Atkins, Dr. Frank, South beach, Heller, de Voedselzandloper. Allemaal geven ze koolhydraten de schuld van overgewicht en een ongezonde levensstijl.
Eigenlijk kende ik koolvis alleen uit de diepvries. Ik wist niet eens dat het een echte vissoort was. Zelfs één die gevangen kan worden in de Noordzee . Het is familie van de kabeljauw en staat, als we Wikipedia moeten geloven, en waarom zouden we niet, in Duitsland als Seelachs (zeezalm) op de menukaart. Al is dat misschien wat overdreven voor een vis waarvan 400 gram slechts net iets meer dan 2 euro kost.
Vroeger aten we het zo nu en dan. Later toen ik groot was eigenlijk nooit meer. Maar plots had ik er zin in. Een heerlijke budgetmaaltijd waar, wonder-boven-wonder, ook mijn kinderen twee keer van opschepten. Eet het met gekookte aardappelen, aardappelwedges, verse groente of een groente uit de diepvries zoals bijvoorbeeld tuinboontjes. Lees verder
Dit recept kreeg ik meer dan 20 jaar geleden van een collega. Ik maakte het en vervolgens verdween het in mijn map met recepten. En hoewel ik die map regelmatig door kijk bleef dit recept er dus al die tijd in zitten. Hier thuis zijn ze niet erg van de Noord-Afrikaanse keuken. De kruiden niet, de couscous niet en zéker het lamsvlees niet. Toch kon ik het na al die tijd eens een keer niet laten om het recept uit de map te halen. Voor mijn gerecht verving ik het lamsvlees door kip (draai dat gerust terug) en de couscous door rijst (draai ook dat rustig terug). Op de ingrediëntenlijst verder kurkuma, koriander, kaneel en komijn. Waarschijnlijk 20 jaar geleden nog niet maar tegenwoordig zijn al deze kruiden ook hier gemengd verkrijgbaar als Ras-el-hanout. Lees verder
Als het over de internationale keuken gaat dan moet je in Tilburg op de Korvelseweg zijn. De straat is berucht wanneer je rijexamen moet doen. Versmallingen, voorrang verlenen en honderden fietsende scholieren. Mijn dochters fietsen er ’s avonds niet graag doorheen vanwege de aanwezige coffeeshops en op straat hangende (oudere) jongeren. De straat telt minstens zeven kapsalons en even zoveel zaken waar je kapsalon kan eten. Maar buiten dat zijn er Turkse supermarkten en een Turkse bakker, Oost- en Midden-Europese supermarkten, een Chinees restaurant, een Surinaams eethuis én de grootste toko van Tilburg. Heerlijk! Ik fiets er graag doorheen en stop zo nu en dan spontaan bij één van de winkels. Deze keer was het de Asiana superstore. Een toko met zeer uitgebreid assortiment. Niet dat ik specifiek iets op het oog had. Ik wist nog niet echt wat te eten.
Na enig ronddolen viel mijn oog op de potjes van Faja Lobi. Dé kenner van Surinaams eten. Ik pikte het potje er uit met de meest ongebruikelijke naam: ‘Snesie Foroe Trafasie’. Lees verder
Zo nu en dan doe ik mee aan de Foodblogswap. Daarbij koken Foodbloggers van elkaars blog een willekeurig recept. Het recept mag aangepast worden maar moet wel herkenbaar blijven. Ik mocht deze keer koken van het blog van Andrea Janssen: 4pure.nl. Een mooie site met mooie foto’s. Maar dat is dan ook haar vakgebied. Op de site kwam ik veel lekkere dingen tegen. Ik koos voor een vrij eenvoudig recept. Wel één waarvan ik van te voren wist dat het thuis in de smaak zou vallen, omdat het enkel ingrediënten bevat die eigenlijk iedereen hier in huis lekker vindt. Ik heb het recept niet veel aangepast. Dat vond ik niet nodig. Ik doe echter niet aan hálve teentjes knoflook en halve theelepeltjes. Dat heb ik dus naar boven afgerond en in één geval vervangen door cm’s.
Voor de duidelijkheid: het recept heet Ramen en het ís een Noodlesoep. Daarvan stond er al één op mijn site. Het verschil in recepten is gelukkig groot genoeg om ze alle twee op te nemen. Wij hebben er van genoten. Lees verder
Pindzur. Ík had er nog nooit van gehoord. Totdat ik een recept zocht voor gegrilde ribkarbonade. En nee, ook dan kom je niet vanzelfsprekend uit bij Pindzur.
Eerder heb ik al geschreven dat Oost-Europeanen veel varkensvlees eten. Het leek me dan ook logisch om in ‘hun keuken’ op zoek te gaan naar een recept. Paprika, pikant, knoflook, tomaat. Dat waren zo’n beetje de trefwoorden die ik nodig had. Een bezoekje aan de Oost-Europese supermarkt bracht uitkomst. Voor € 1,50 kocht ik een potje Pindzur. Een grove pasta van paprika, tomaat en aubergine met een heerlijke frisse smaak. Zeker geschikt om zo te gebruiken, maar deze keer mocht hij dus wat pittiger zijn. Ik voegde aan 2 eetlepels Pindzur nog 1 theelepel sambal, 4 teentjes knoflook en een eetlepel olijfolie toe. Genoeg voor 4 tot 5 ribkarbonades. Lees verder
Deze blog is op 5 januari 2024 volledig herzien. Klik op onderstaande foto voor het nieuwe blog.
2016 is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot Internationaal jaar van de peulvruchten. De reden daarvan is om peulvruchten zoals bonen, kikkererwten en linzen in de kijker te zetten. Peulvruchten zijn rijk aan koolhydraten, eiwitten, B- vitamines en mineralen, zoals ijzer, calcium, molybdeen en fosfor. Ze bevatten veel vezels en weinig calorieën en zijn in bijna alle klimaten te kweken. Ze hebben relatief weinig water nodig en zijn goed houdbaar. Door al deze factoren kunnen ze een belangrijke bijdrage leveren aan het voedseltekort in de wereld.
Lees verder
We kunnen er niet omheen. De herfst is ingezet en alle kenmerken zijn herkenbaar. De bladeren kleuren, de temperatuur daalt, de dagen worden korter. En, al wil ik er eigenlijk nog niet aan, ook in de keuken moeten we mee. Even, heel even, vergeten we de Mediterrane keuken en zoeken we de eigen Hollandse herfstkeuken op en wat hoort daar nu méér bij dan pompoen. Meestal verwerkt tot soep maar voor deze keer gebruikt als puree bij een toch nog verrassend lichte maaltijd. Lees verder
Nog één keer kom ik terug op mijn vakantie in Frankrijk. Op doorreis verbleven we twee dagen in de buurt van Vernioz en zelf koken komt er dan zelden van. Vandaar dat we besloten te eten in het leuke Vienne. Op de menukaart kwam ik vadouvan tegen. Daar had ik vaker van gehoord maar helemaal thuisbrengen kon ik het niet. Bestellen dan maar. Het was zalig en besloot meteen om hier zelf wat mee te doen. Lees verder
De Provence kent vele gezichten. Aan mijn laatste vakantie heb ik voornamelijk het beeld overgehouden van de meest mondaine badplaatsen: Saint Tropez, Monte Carlo, Cannes, Antibes en Nice.
Dat ik deze vakantie niet voor mijn rust ging wist ik bij voorbaat. Na tegenvallend weer vorig jaar aan het Gardameer waren we nu toe aan zon en, naast die enorme drukte, kregen we dat aan de Côte d’Azur! Toch waren het niet mijn steden. Al vormen de twee laatstgenoemden een positieve uitzondering. Nice heeft, naast een fraaie boulevard, ook nog eens een aardig centrum. In Antibes zorgde onder andere ‘Le Marché Provençal’ voor een positieve indruk. Ik vind het geweldig die overdekte markthallen waarvan er in Frankrijk nog behoorlijk wat te vinden zijn. In Antibes is hij, zeker in de zomer, dagelijks geopend tot ergens aan het begin van de middag. Mocht je in de buurt zijn: Zeker even binnenlopen. Lees verder
Er zijn van die dagen dat er eigenlijk van alles te doen is in en rond het huis maar dat je toch besluit heerlijk relaxed in de keuken bezig te zijn. De rode bieten uit mijn moestuin die boven de grond uitkwamen vormden een mooi excuus. Daar moest echt iets mee gebeuren. Wat is er dan mooier dan een frisse zomerse bietensalade. En als we toch lekker aan de slag gaan maken we de mayonaise natuurlijk zelf. Lees verder
Het eten is klaar 