Bakken. Ik heb er eigenlijk niets mee. Ik ben ook geen taartliefhebber. Op mijn blog dus geen recepten voor taarten. De laatste vier weken ben ik er toch aan begonnen. Niet aan taarten maar wel aan koek en cake. Vooral voor mezelf om wat te oefenen met bloem, zelfrijzend bakmeel, bakpoeder, gist en baksoda. Lees verder
Het Googlen langs receptensites is een hobby van me. Ook buitenlandse sites. Altijd op zoek naar nieuwe recepten. Maar hotdish is er één waar je moeilijk naar op zoek kunt zijn als blogger die houdt van verse producten zónder pakjes en e-nummers. Maar de verpakte producten zijn juist écht de basis van dit gerecht. Het komt oorspronkelijk uit Minnesota en North Dakota, Verenigde Staten dus, en is ook wel bekend onder de naam Tater Tot Casserole. Die naam was waarschijnlijk de doorslag waarom dit recept mijn aandacht trok. Hoe mooi is dat? Tater Tot Casserole? Waarbij het woord Casserole verwijst naar de pan. De Tater Tot is een Amerikaans diepvries product wat sommigen hier aardappelkroketjes noemen. Zelf vergelijk ik het meer met Röstirondjes uit de diepvries.
Het was het uitproberen waard. Thuis zijn ze namelijk dol op Röstirondjes. Bij voorkeur van de barbecue. Ze zijn ook dol op champignonsoep (liefst zónder champignons ???) en op gehaktschotels. Dat bij elkaar opgeteld geeft deze Hotdish. Plus nog wat extra groente. Diepvries en/of blik. Dat dan weer wel. Lees verder
En zo wordt je dus door Gereon van Gereon’s keuken thuis uitgekozen om de volgende host van het foodblogevent te worden. Waarvoor bedankt. Een hele eer.
November is traditiegetrouw de maand van de lijstjes. Op de valreep van oktober begon dat met de Lekker 500 gids. Op 3 november volgden de Gault Millau en de Bib Gourmands van Michelin. Om op 17 november de meest prestigieuze Michelinsterren uit te reiken. Voor de meesten een ver-van-mijn-bed-show. Of het moet zijn om te genieten van de creaties van topkoks. Bij tijd en wijle mag ik dat ook meemaken. Een mooi hobby naast het zelf koken.
Daar gaat het deze maand om in het Foodblogevent: ‘het zelf maken van een mooie creatie’. Angélique Schmeinck is er meester in: ‘Impress your friends’. De sterrenkoks zijn naast kok ook kunstenaar. Het gaat hier dus zeker niet om het meest ingewikkelde recept! In tegendeel zou ik zeggen. Het ogenschijnlijk meest eenvoudige maar op bijzondere wijze gepresenteerde gerecht wint deze maand het foodblogevent. Het kan van alles zijn. Voor-, hoofd, of nagerecht, bijgerecht, patisserie. Gebruik je kleuren? Vormen? Spannende ingrediënten? Technieken? It’s all yours, als het maar imponeert! Lees verder
Obelix had niet zo’n moeite met het doden van everzwijnen. In de boeken die van hem verschenen samen met zijn slimme vriend Asterix verorberde hij er soms meerdere per keer. Het waren geen hele grote. Dat dan weer niet. Dat everzwijn was zijn eten. Grootschalige veeteelt en landbouw was er niet. Het zwijn werd weggespoeld met grote pullen bier. Dit in tegenstelling tot hun aartsrivalen, de Romeinen, die liever een glaasje wijn dronken bij hun ongetwijfeld chiquere eten. Lees verder
Nee, dan deze!
Soms sta je in de supermarkt en denk je: ”wat zullen we nu weer eten?”. Je Googled wat op je telefoon en vindt een schijnbaar lekker recept: “Italiaanse kip”…. Maar ja, je staat in die supermarkt….. Je bent niet in Italië….. en helaas het is oktober en geen vakantie…. Creativiteit is dus geboden en gelukkig heb ik nog mijn telefoon. De verkoopster kon mij namelijk niet helpen aan Tallegio. Een Italiaanse korstkaas die ik moest vervangen. Google leerde mij dat de Franse Chaumes enigszins vergelijkbaar is en die is gelukkig volop verkrijgbaar. Om het Italiaanse helemaal los te laten heb ik de Pancetta uit het oorspronkelijke recept vervangen door ontbijtspek. Het moest immers een eenvoudige doordeweekse maaltijd worden
Kies gerust voor kipfilet maar weet dat kippendijen zó veel meer smaak hebben! Het resultaat vond ik geweldig!
Serveren met een frisse salade en bijvoorbeeld aardappelpuree. Lees verder
Bewust verantwoord!
Mijn moestuin is er nog niet. Dat komt volgend seizoen pas. Ondertussen probeer ik al wel te koken met de ingrediënten die op dit moment uit de moestuin kunnen komen. Het grote voordeel daarvan is bovendien dat deze producten niet van ver komen en dus vers en voordelig in de supermarkt liggen. De ingrediënten voor dit gerecht kocht ik voor 75 eurocent per persoon. Daarbij heb ik de bouillon, knoflook en melk niet meegerekend omdat ik die eigenlijk altijd al in huis heb. Lees verder
Deze keer een lekker stevig Hollands gerecht wat zeker geschikt is voor de wintermaanden. Overigens maakte ik er ter compensatie een frisse salade bij. Niet echt noodzakelijk. Wel smakelijk en het fotografeert zo lekker. Bonen alleen zijn niet echt fotogeniek.
Ingrediënten voor vier personen:
klontje boter of scheutje olijfolie;
1 ui;
1 teentje knoflook;
blikje (70 g) tomatenpuree;
1 el kerrie;
rookworst (375 gram);
witte bonen (kleine pot van 340 gram);
linzen (2 x kleine pot van 310 gram);
zout.
Voor de salade:
zakje rucola-slamix;
2 tomaten;
1 komkommer;
3 el olijfolie;
3 el witte wijnazijn;
1 el honing;
peper en zout.
Bereiding
Pel de ui halveer deze en snijd in dunne halve ringen. Pel de knoflook en snijd in flinterdunne plakjes. Snijd de worst in dunne plakjes. Verhit de boter of olie in een pan en fruit de ui en de knoflook aan. Voeg zodra de ui glazig is de plakjes worst toe. Even aanbakken en dan de tomatenpuree en de kerrie erdoor roeren. Nog even verhitten en ondertussen de linzen en witte bonen in een zeef of vergiet doen en onder de kraan afspoelen. Uit laten lekken en bij het ui-worstmengsel voegen. Op smaak brengen met zout en eventueel wat extra kerrie. Op laag vuur doorwarmen en eventueel wat water toevoegen om aanbranden te voorkomen.
Ondertussen de tomaat in partjes snijden. De komkommer in de lengte halveren en de zaadlijsten met een theelepeltje verwijderen. Daarna de komkommer in halve rondjes snijden.
Meng voor de dressing de olie, wijnazijn, honing en wat peper en zout. Meng de sla, komkommer en tomaat en voeg de dressing toe.
Serveer de bonenschotel met de salade.
Met deze blog wordt een begin gemaakt met een nieuwe categorie in mijn blog: “De appelmoestuin”. Wat de bedoeling is lees je hier.
Gisteren deed ik uitgebreid boodschappen bij de Carrefour Planet in Turnhout. Heerlijk! Een hypermarché die zijn gelijke in Nederland niet kent. Multimedia, boeken, huishoudelijke apparaten. En natuurlijk heel veel food. Een visafdeling om u tegen te zeggen en heel veel vlees. Het mooie van België is dat ze niet bang zijn om te laten zien waar vlees vandaan komt. Varkenspoten, hele konijnen en soms zelfs een hele big. Het ligt gewoon in de koeling. Ik besloot een konijntje mee te nemen en, omdat er thuis écht geen konijnen worden gegeten, deze te verwerken in een konijnenragout. Ze trapten er helaas niet in. Maar lekker was het wel. Vond ík toch.
Bij de Carrefour nam ik ook een sixpack appels mee. Ik koos voor de Schone van Boskoop oftewel de Goudreinet. Een echte Nederlandse appel die zeer geschikt is voor in de keuken en dus moest het wel appelmoes worden. Totaalbedrag voor de zes appels was € 1,69. Geen geld voor een heerlijk bijgerecht bij de konijnenragout en dát lusten ze natuurlijk altijd wel. Lees verder
Een beetje op herhaling. Zo kun je dit recept wel noemen omdat ik een soortgelijk gerecht al eerder publiceerde. Ik vind het één van de meest ondergewaardeerde recepten van mijn blog. Qua bezoekersaantallen in ieder geval. Misschien komt het door de benaming ‘rundvleessalade’, misschien omdat het best veel werk is of misschien wel omdat het als voorgerecht wordt gepresenteerd. Waarom het ene blog zoveel bezoekers meer treft dan een ander weet je vaak niet. In ieder geval heb ik het recept zodanig aangepast dat de naam de lading dekt, het minder werk is én het als hoofdgerecht kan worden opgediend met frietjes. Lees verder
Voor de foodblogswap van augustus 2014 mocht ik koken van het veelzijdige blog van toekomstig voedingsadviseuse Annemieke www.eethetbeter.nl. En wat de naam al doet vermoeden gaat het in de eerste plaats over voedzaam en gezond eten. Daarnaast maakt Annemieke af en toe nog wat uitstapjes naar persoonlijke onderwerpen en reviews over voeding en huidverzorgingsproducten onder het pseudoniem Statzmeisje.
Hoewel het blog van Annemieke pas een jaar oud is staan er toch behoorlijk wat recepten op. Al valt dat voor hoofdgerechten nog wel mee. Verder had ik deze maand al heel veel gekookt en dus vond ik het wel eens lekker om een weekendje rustig aan te doen. Zo kwam ik bijna automatisch uit bij de Kleurrijke ovenschotel. Eenvoudig en gezond. En het viel in de smaak want de schaal ging leeg. Lees verder
Als blogger móet je een to-do-lijstje hebben. Je weet wel, met daarop dingen die je tegenkomt en waarvan je denkt: “dát wil ik ook nog wel eens proberen”. Welnu zo’n to-do-lijstje heb ik ook. En inmiddels kan ik wat dingen wegstrepen of ik ben er ten minste mee aan de slag geweest. Waarom vertel ik u dat? Heel eenvoudig: “Het is nog niet allemaal gelukt!”
Er is namelijk nog iets wat u moet weten. Op kookblogs, in kookboeken én op televisie wordt u vaak verteld: “Het is zó simpel en zóveel lekkerder wanneer u het zelf maakt in plaats van dat u het koopt in een winkel. En het bevat ook nog eens geen onnodige toevoegingen. Welnu dat laatste klopt… Lees verder
Nu de tomaten in de supermarkt zo’n beetje worden weggegeven vanwege de boycot is het tijd om eens te kijken wat er allemaal mogelijk is met tomaten. De boycot wordt niet bestreden door allemaal Insalata Caprese of Pan con tomate te eten. In een tomatencurry of tomatensalade zitten al wat meer tomaten maar de echte grootverbruiker voor tomaten is natuurlijk tomatensoep. En geloof me: daar kun je me ’s nachts voor wakker maken. Terwijl de soep op het fornuis staat en ik een begin maak met deze post loopt het water me al in de mond. Pavlov doet zijn werk! Hoewel dat weer wat raar is nu de boycot een Russische aangelegenheid is. Lees verder
Onze eerste stop deze zomer: Duitsland. Eerst een dagje Heidelberg op camping Walldorf-Astoria en daarna door naar de Bodensee. Het weer zit meteen mee dus dat belooft wat. We strijken neer op camping Gitzenweiler Hof in Lindau. Een heerlijk plekkie met zon wanneer je zon wilt en schaduw wanneer je schaduw wilt. Veel Duitsers en Zwitsers, weinig Nederlanders. Ik kan dus zeggen wat ik wil.
De eerste dag eten we op de camping. De menukaart is, voor Duitse begrippen, weinig verrassend: Schnitzel (wienerart oder jagerart), rumpsteak mit pfeffersosse, Bratwurst und currywurst. Deze keer kies ik voor het laatste omdat ik de pepersaus in Heidelberg al had gegeten. Lees verder
Het wereldkampioenschappen voetbal heeft ook invloed op ons eten. Vooral de wedstrijden om zes uur zijn erg lastig om het eten op af te stemmen. Dan komt het voor dat er voor de televisie wordt gegeten. Lees verder
Deze maand mocht ik voor de foodblogswap koken van het blog www.manzjare.nl van Jolanda. En al is de ‘productie’ op Manzjare wel iets groter dan op ‘Het eten is klaar’, moet ik eerlijk toegeven, de sites zijn wel wat vergelijkbaar met elkaar qua recepten. Lees verder
Heerlijk vind ik het. In de winter mijmeren over de komende zomervakantie. Waar gaan we heen? Zee of bergen? Welke route nemen we? Grote camping, kleine camping? Steeds vaker zie ik filmpjes van de camping gefilmd vanuit een drone. Ze geven toch weer een iets beter beeld dan enkel de foto’s en het brengt je toekomstige vakantieadres nóg dichter bij. We wisselen regelmatig van bestemming. We gaan eigenlijk nooit twee keer naar dezelfde plek of camping. In landen wisselen we net zo goed: We hebben heel West-Europa zo’n beetje gehad. De éne keer nemen we een risico met het weer en is dat tegengevallen dan weet je zeker dat we de ándere keer Zuid-Frankrijk of Spanje aandoen. Omdat we deze keer aan Spanje denken, denk ik ook altijd meteen aan deze paella. Lees verder
Mijn zoon vroeg of we die avond zouden barbecueën. Nu vind ik dat best lekker maar als het een lange zomer wordt dan gaat het me op den duur toch tegen staan. Tenminste dat wat mijn zoon verstaat onder barbecueën. Worst, hamburger en frikandel op het rooster en liefst nog wat Rösti-schijfjes. Ook de dochters vinden dat prima. Soms mag er een sparerib bij of een stuk spek. Het liefst stokbrood en whiskycocktail- en knoflooksaus. Liever geen salade (‘we zijn toch geen konijnen’). Lekker gemakkelijk natuurlijk en vooral gezellig met elkaar in de tuin. De één leest nog wat, de ander speelt nog even met zijn mobiel. Een wijntje, een borreltje. Ook heerlijk! Lees verder
Ook in mei deed ik weer mee met de foodblogswap. Daarbij kookt iedere deelnemer een recept van een ander blog en schrijft daar een post over op zijn of haar eigen blog. Als tapasliefhebber (ik heb er zelfs een apart tapje voor, was ik blij verrast dat ik mocht koken van het blog van Didi: http://www.bijzonderspaans.nl. Een mooi blog met mooie foto’s en leuke recepten. Niet enkel van tapas overigens. De Spaanse ingrediënten en recepten en de bijbehorende foto’s gaven mij direct een vakantiegevoel. Lees verder
Koken op de camping
Pasta Alfredo! Dat ik die gemist heb bij het maken van al die pasta’s die al eerder in mijn blog zijn genoemd! Pasta Alfredo is, na de Pasta aglio y olio denk ik de eenvoudigste. Maar ook de Pasta Alfredo is weer niet voor niets een Italiaanse klassieker. Lekker als al die andere pasta’s. In de basis is het niet meer dan pasta met gesmolten boter overstrooid met parmezaanse kaas. Meestal wordt hij gemaakt met room en een paar extra ingredienten om er een volledige maaltijd van te maken. Een ideaal recept voor op de camping: Eenvoudig, snel, voedzaam en heerlijk. Lees verder
De komende weken mogen we op de camping doorbrengen. Twee weken meivakantie. Heerlijk!
Ik verheug me er al tijden over. Belangrijkste attributen behalve de benodigde kampeerartikelen? Mijn skottelbraai, kookboeken, het halve kruidenrek en flessen olie, soja, azijn etc. Ook kamperen? Misschien heb je wat aan de recepten in de komende posts. Lees verder
Het eten is klaar 