Na ons korte verblijf in Lissabon reden we door naar de Algarve. Om precies te zijn ergens tussen Estombar en Silves. Hadden we in Nederland een lange zomer? Dat gold zeker ook voor Portugal. Eind september was het er nog rond de dertig graden. Alles wat ik me van de Algarve voorstelde was nog mogelijk: Lopende langs de havens de geur snuiven van op de grill sissende sardines, een Superbock of een Sagres op het terras en een fadozangeres beluisteren tijdens het eten van kip piri piri op een hectisch terras. Lees verder
-
Voeg je bij 643 andere abonnees
Volg hetetenisklaar via Bloglovin
Like ons op Facebook
-
Meest recente berichten
-
Vaak verhaal ik over onze vakanties in Frankrijk. Verreweg de meeste reizen gaan dan ook die kant op. Deze keer waren we in de gelukkige omstandigheid om aan het eind van een schitterende zomer nog even door te gaan in de zuidelijk gelegen Algarve in Portugal. Al weken van te voren dacht ik aan die heerlijke geuren van gegrilde sardines bij één van de vele restaurants bij de havens. Of aan de kip piri piri terwijl we zouden luisteren naar een Fado zangeres. 


Camping El Delphin Verde in de buurt van Toroella de montgri moet wel één van de grootste campings in heel Catalonië zijn. De camping ligt daar waar de Riu Ter uitmondt in de Middellandse zee. De Riu Ter heeft er dan vanuit de Pyreneeën inmiddels ruim 200 km op zitten en heeft de kust bereikt via stuwmeren en dwars door Gerona. 

Tijm, ik ben er dol op, mits met mate gebruikt natuurlijk. Waar geldt dat niet voor. Als je wat minder zout in je eten wilt en toch voldoende smaak wilt hebben dan zou je ook tijm kunnen toevoegen. Tijm koop je in de supermarkt, gedroogd, verpakt of als plantje. Toch?



Terwijl in Nederland de mussen dood van het dak vielen verbleef ik aan de Atlantische kust in Frankrijk. De temperaturen lagen daar wat lager en dus was het er werkelijk prima toeven. De komende weken zal deze vakantie zeker nog een paar keer terugkomen op ‘Het eten is klaar’.



Het plannen van onze meivakantie is een studie op zich. Dat schreef ik al