Vaak verhaal ik over onze vakanties in Frankrijk. Verreweg de meeste reizen gaan dan ook die kant op. Deze keer waren we in de gelukkige omstandigheid om aan het eind van een schitterende zomer nog even door te gaan in de zuidelijk gelegen Algarve in Portugal. Al weken van te voren dacht ik aan die heerlijke geuren van gegrilde sardines bij één van de vele restaurants bij de havens. Of aan de kip piri piri terwijl we zouden luisteren naar een Fado zangeres.
Maar we begonnen onze vakantie in Lissabon waar we verbleven in het uitgaansgebied Bairro Alto. Een heerlijk gebied met ontelbare café’s en betaalbare restaurants. De tip die we kregen om een hapje te gaan eten was gastrobar Tapa Bucho. Maar zoals we eigenlijk wel verwacht hadden was daar, op beide locaties, geen plaats. Maar waar kan je beter naar een goed restaurant vragen dan in een goed restaurant? Zij verwezen ons door naar restaurant Desnorte. Dat bleek een goed advies. We hadden een heerlijke avond.
Zelf koos ik voor een typisch Portugees gerecht dat ik voorheen niet kende: Bacalhau do Brás. Bacalhau is gedroogde kabeljauw zoals die ook in bijvoorbeeld Suriname veel wordt gegeten, al heet het dan ‘gewoon’ bakkeljauw. De bacalhau wordt geweekt en gespoeld in water en daarna pas verwerkt. Bacalhau do Brás wordt verder bereid met ui, ei, peterselie en frietjes.
De frietjes zijn wel een apart dingetje. In bijna alle gevallen worden hiervoor namelijk minifrietjes gebruikt zoals die ook in Nederland bij de chips in het schap liggen. In Portugal zijn ze nog dunner en persoonlijk vind ik ze zo recht uit de zak iets minder lekker dan in Nederland. In de Bacalhau do Brás voldeden ze prima. Leuk was dat het gerecht aan tafel pas door elkaar werd geroerd. Presentatie doet ook wat! De heerlijke Portugese sfeer in de schitterende stad Lissabon hielp zeker mee dit gerecht nog beter te laten smaken! Wij bleven deze keer maar één dag voordat we doorreden naar de Algarve. Maar we komen zeker terug!
Volgende keer uiteraard meer over de Algarve!
Pingback: Recensie: Polvo & Pato – Jeroen Jansen | Frankrijk blog
Pingback: Algarve: Kip piri piri, Sardines en Zeebaars | Frankrijk blog