Blog over de fijne dingen in het leven met op zondag een nieuw vakantieverhaal, op vrijdag een recept uit de oude doos en op dinsdag een boekbespreking.
Milou van der Will leerde Aziatisch koken van haar opa en haar vader. Zelf vertaalde ze de soms bekende en soms minder bekende recepten naar vegan versies. Lees mijn volledige review op Chicklit.nl door op onderstaande afbeelding te klikken.
Of het nu een geweldig kookboek is of niet. Het is sowieso een leuk boek voor gezinnen waar niet wordt gekookt, maar waar eten wordt klaargemaakt, zoals de schrijvers het noemen. Dus horen jullie tot die groep. Denk dan eens aan dit handige Super Family Kookboek. Ik gaf het boek op Chicklit.nl maar liefst 5 hartjes. Lees mijn volledige recensie door op de afbeelding te klikken.
Je eigen omgeving ontdekken is één van de voordelen van Corona
2020. Een jaar dat we allemaal zo snel als mogelijk willen vergeten. Half februari begon de Coronacrisis hier bij ons in het zuiden. Was het carnaval? Toeval? Waarschijnlijk waarde het al langer rond. Zoonlief kwam thuis te zitten en zelf startte ik met thuiswerken en dat doe ik nu, ruim 8 maanden later nog steeds. In maart werd mijn dochter ziek, snel gevolgd door zoon en vrouw. Als één van de eersten gingen we in quarantaine. Dochter en zoon waren na een week weer opgeknapt. Mijn vrouw duurde langer. Veel langer. Testen was er in maart nog niet bij. Dat zou het beleid toch niet veranderen was het motto. Reuk en smaak waren verdwenen. Bij mij ook trouwens, maar ik heb verder nooit klachten gehad. Pas veel later werd via een antistoffentest bevestigd dat het inderdaad Corona was, maar dat wisten we al lang natuurlijk. Ondertussen werkt mijn vrouw nog steeds geen hele dagen omdat het maar niet lukt om de conditie op het oude niveau te krijgen van werken en twee keer in de week sporten.
Aangezien ik thuis degene ben die kookt, je hebt een hobby of je hebt hem niet, werd mij vriendelijk doch dringend verzocht ervoor te zorgen dat de Coronakilo’s er niet aan komen, of voor zover ze er al waren, ze er weer vanaf zouden gaan. Maar hoe doe je dat? Komt ook nog eens bij dat we niet met zijn tweetjes wonen. Het huishouden bestaat op dit moment uit vijf en soms zes volwassenen. Hartstikke gezellig, maar ook zoveel mensen, zoveel wensen. Dat maakt het niet gemakkelijker.
Ik denk dat dit zo’n beetje mijn laatste blog zal zijn over onze afgelopen vakantie in Italië, maar je weet het nooit zeker natuurlijk. In ieder geval volgt er later nog een blog over het Duitse deel van onze vakantie.
Wat maakt de Italiaanse keuken toch zo mooi? De eenvoud? De kwaliteit van de ingrediënten? De cultuur die er in verweven is? Waarschijnlijk van alles wat. Nog mooier is het wanneer je in een restaurant zit aan het Lago Maggiore, de zon rood kleurt en de ober tussen tafels met Italiaanse gezinnen door manoeuvreert om een glas wijn in te schenken ter begeleiding van de zojuist gearriveerde Saltimbocca. En dat alles op nog geen 100 meter van de plaats waar ook mijn caravan stond met hetzelfde uitzicht. Die Saltimbocca maakte ikzelf dus nog een keer evenals de net zo lekkere Pasta Carbonara. Naar een recept van Big Mamma deze keer.
Hoe heerlijk is het om een Italiaans kookboek te mogen recenseren met het Lago Maggiore op de achtergrond? Les mijn volledige review op Chicklit.nl door op de afbeelding te klikken
Terwijl ik mij op vakantie te goed deed aan heerlijk Italiaans eten, mij vergaapte aan de Italiaanse kazen en worsten op de markten van Piemonte en mij aan de oever van het Lago Maggiore de koude grappa goed liet smaken viel thuis de herziene uitgave van Guilty Pleasures van Sabine Koning op de deurmat. Hoewel het dus een heruitgave betreft kende ik het nog niet. Sabine Koning kende ik al wel van haar website Ohmyfoodness.nl.
Thuisgekomen van mijn pleziertje (ik voel me er overigens niet schuldig over) was het bladeren en lezen in Guilty Pleasures één van de eerste dingen die ik deed. En ik werd er blij van. Niet dat het mijn vakantie deed verbleken, maar ik kreeg wel direct weer zin om in mijn eigen keuken aan de kook te gaan. Jammer is het wel dat we afgesproken hebben ná de vakantie in het gareel te komen om onze vakantie- en coronakilo’s eraf te krijgen, maar wat heerlijk is het ook om weer eens een kookboek te lezen dat niet gaat over low carb, keto of calorieën. Natuurlijk moeten we daar ook mee aan de slag, ook leuk hoor, maar in het weekend verlang ik dan toch naar de Guilty Pleasures van Sabine.
Thuis ga ik eigenlijk veel te weinig naar de markt. Dat halen we op vakantie dan weer in. Voordeel van vakantie in juni of september is dat de markten niet overladen zijn met hordes toeristen die in optocht van de ene naar de andere markt trekken. Eigenlijk is dat trouwens helemaal niet nodig want binnen een regio blijken markten toch allemaal heel veel op elkaar te lijken met kooplieden die eveneens van markt naar markt trekken. Toch doen wij het ook min of meer. We koppelen er dan wel meteen een bezoekje aan de stad aan vast. Nu vallen de markten in Italië wel een beetje tegen. Vooral textiel en dat is nu net niet waarvoor ik naar een markt ga. Het gedeelte van de markt met groenten, vis, vlees en plaatselijke specialiteiten als kazen, worsten, wijn en olijfolie is veel kleiner. Veel kleiner ook dan in landen als Frankrijk, Duitsland, maar ook Nederland. Dat maakt het voor ons dat we ze niet allemaal hoeven te bezoeken. De worst en de kaas hebben we immers al geproefd én gekocht. Blijft over de mooie plaatsjes aan het meer: Stresa, Feriolo, Cannobio en vele andere.
Ruim vier jaar geleden schreef ik een aantal blogs over budget koken. Merlien Welzijn doet dat al jaren op haar site bijstandsgerechten.nl. Van haar verscheen nu ook het kookboek ‘Alles over écht lekker budget koken. Opnieuw kookte ik, aan dat hand van haar boek, een weekje lekker voordelig.
Lees mijn volledige recensie op Chicklit.nl door op onderstaande afbeelding te klikken
Ik heb thuis niet te klagen als het om de waardering voor mijn kookkunsten gaat. Toch is er één ding dat me vaak wordt verweten: Ik maak te weinig pastagerechten! De reden is logisch: ik houd er zelf niet zo van. Wanneer ik dus een avond niet thuis eet, staat er steevast pasta op tafel. Het liefst spaghetti bolognese en nee, niet met zelfgemaakte ragù. Maar zo gauw we, zoals nu, in Italië zijn begint het ook bij mij weer te kriebelen. Vorig jaar waren we in Ligurië en mocht ik een aantal Italiaanse kookboeken recenseren. Dit jaar staat onze caravan aan de rand van het Lago Maggiore en ook nu mag ik weer een Italiaans kookboek recenseren: Big mamma’s cucina popolare. De Italiaanse keuken is sowieso onveranderd populair. De review is binnenkort weer te lezen op Chicklit.nl, maar ik kan al vast verklappen dat het een heerlijk kookboek is. Heel veel herkenbare klassieke recepten, waarvan ik een aantal al jaren eerder op mijn blog plaatste. Twee daarvan maakte ik deze vakantie ook weer: Saltimbocca en Spaghetti Carbonara. Wie weet volgen er meer.
Zoals beloofd na mijn recensie over de Thaise keuken deze keer de review van de bijbel van de Indonesische keuken. Daarin veel herkenbare recepten vanwege onze historische band met dit land. Zelf had ik één Indonesische kookboek en dat is bijna 100 jaar geleden uitgegeven. Ik schreef daar al eerder over. In dat oude boek vond ik een recept voor Nasi Kuning. Dat bleek ook in de bijbel te staan. Leuke vergelijking!
Lees mijn volledige review door op onderstaande afbeelding te klikken
Het lijkt wel of het steeds sneller gaat met de Kookbijbels van uitgeverij Carrera. In April verscheen de Bijbel van de Indonesische keuken. Daarvan kan je later mijn review lezen via hetetenisklaar.com op Chicklit.nl. In juni verscheen de Bijbel van de Thaise keuken. De recensie daarvan kan je nu lezen op chicklit.nl door op onderstaande afbeelding te klikken.
Eigenlijk ieder jaar wel een keer ga ik met mijn zoon een (lang) weekendje weg. Vaak kiezen we dan voor de kust. Zeeland is daarbij favoriet. Ook dit jaar zouden we dat zeker gedaan hebben, ware het niet dat door het rondwarende Coronavirus de campings daar tjokvol zaten. Het meer dan goede alternatief was Zuid-Limburg. Daar gaan we vast ook nog eens terug naar toe. Ondertussen haalde ik Zeeland een heel klein beetje in huis met het boek van Paskal Jakobsen en Edwin Vinke. Twee Zeeuwen die elkaar hebben gevonden in de keuken. Lees de volledige recensie van Ruige kost op Chicklit.nl door op onderstaande afbeelding te klikken.
Voorlopig duurt de zomer nog wel even voort. Voor mijn gevoel moet de echte zomer zelfs nog losbartsen. Laten we hopen dat deze augustusmaand fantastisch wordt. Mijn barbecue is er in ieder geval klaar voor en mijn barbecue-boeken liggen in de aanslag. Pasgeleden nog is er daar weer één bij gekomen: Het complete BBQ boek van Julius Jaspers. ik maakte er al aardige recepten uit en kan niet wachten om het vuur weer te ontsteken. Lees mijn recensie van dit boek op Chicklit.nl door op de afbeelding te klikken.
Evergreen is een kook- en fotoboek in één. Geen lange inleidende verhalen. Gewoon Scandinavisch koken met de seizoenen. In plaats van tekst foto’s. Foto’s van Anders Schønnemann. Een mooi boek met verrassende recepten.
Klik op de afbeelding voor mijn volledige recensie op Chicklit.nl
De meerwaarde van Hemels koken vind ik vooral het maken van basisrecepten voor bouillons en oliën én in het eenvoudige gebruik in de thuiskeuken van kooktechnieken als fermenteren, inleggen, roken en pekelen. Zeker de moeite waard.
Lees mijn volledige review op Chicklit.nl door op onderstaande afbeelding te klikken
Al vrij vroeg in het jaar plannen wij onze ‘zomervakanties’. Één in juni en één in september. De plek laten we van het weer afhangen, al kwamen we vorig jaar tot de ontdekking dat de kans dan groot is dat je altijd in Zuid-Europa uit komt. Juni en september zijn in Noord- en Midden-Europa nu éénmaal nog niet echt zomermaanden. Misschien moeten we dus genoegen nemen met minder weer om toch ons wensenlijstje af te kunnen werken. De Coronacrisis kwam er dit jaar nog bovenop om onze keuze te bepalen. Lang zag het er namelijk naar uit dat Spanje, Italië en Frankrijk sowieso geen optie zouden zijn. Gelukkig vinden wij het helemaal niet erg om Duitsland aan te doen. We kozen een gedeelte dat we nog niet echt kennen: Die Romantische Straße en de Bodensee in Beieren en zo zijn we inmiddels een aantal dagen in Rothenburg ob der Tauber. Nog voordat de ‘code oranje’ een ‘code geel’ werd. Het weer wordt tot nu toe helaas bewaarheid. Het is fris en behoorlijk nat.
De Arabische keuken is niet echt een keuken waar ik bekend mee ben. Toch komen er heerlijke gerechten vandaan en de kruidenmixen worden steeds meer gemeengoed.
Lees mijn volledige review op Chicklit.nl door op de afbeelding te klikken:
In mijn blog van gisteren had ik het al over het in huis halen van de zomer met Italiaanse kookboeken. Misschien wel nog meer zomer kennen ze in Californië. Vivian Lui schreef er een heerlijk kookboek over.
Lees mijn volledige review op Chicklit.nl door op onderstaande afbeelding te klikken.
Zo gauw de terrasdeuren thuis opengaan, de avonden langer worden en de vakanties dichter bij komen, komen ook mijn Italiaanse kookboeken weer vaker uit de boekenkast. Blader ik daar doorheen dan is het zomer. Vanwege de recepten, de foto’s en de sfeerverhalen over een land en een volk dat ogenschijnlijk enkel met eten bezig is.
Sinds we vorig jaar zomer twee weken in Ligurië waren is er veel veranderd. Niet alleen in Italië, maar in de hele wereld. Of een vakantie in Italië er dit jaar überhaupt in zit is de vraag, maar dan hebben we gelukkig de boeken nog. En dat niet alleen. Vandaag, op 2 juni verschijnt Bitterzoete honing van Letitia Clark. Nog meer zomervermaak dus. Letitia Clark, die opgroeide in Devon in Engeland verhuisde met haar toenmalige partner naar Sardinië en leerde daar onder andere van haar schoonfamilie, de Sardijnse keuken kennen. Inmiddels is ze zo goed ingewijd dat ze Bitterzoete honing over deze keuken durfde te schrijven. Lees verder →
Dit jaar hebben we al meer in onze tuin gezeten dan het hele vorige jaar bij elkaar. Dat heeft meerdere redenen. Één daarvan is het mooie weer. Uiteraard! Maar dat was vorig jaar ook niet slecht kan ik me herinneren. Toen zaten we met Pasen immers bijna twee weken op een camping. Dat is ook de tweede reden dat we meer tijd doorbrengen in onze tuin. De coronamaatregelen dwingen ons om thuis te blijven. Campings zijn gesloten, festivals afgelast en zelfs etentjes met vrienden gingen niet door. Wat wel mag is een barbecue in eigen tuin. Inmiddels hebben we er een aantal gehad. De ene keer wat uitgebreider, de andere keer wat eenvoudiger. Soms met veel voorbereiding, soms met wat minder.
The Wasted Chef
Na een dag (thuis)werken heb ik niet altijd zin om nog veel voorbereidingen te doen. Meestal zijn het dan hamburgers, speklappen en worstjes en een enkele kant-en-klaar-saus. Eigenlijk wel jammer want iets meer aandacht maakt het zoveel gezelliger en specialer.
Dat vindt ook Lucas Smits. Al enkele jaren actief onder de naam The Wasted chef. Daar ken ik hem al enige tijd van en ik mocht inmiddels een aantal keer van zijn kookkunsten genieten. Lucas stelde in coronatijd een aantal producten samen die zeer geschikt zijn voor de barbecue, maar zeker ook gebruikt kunnen worden in de keuken. Lees verder →
Soms heb je van een kookboek niet al te hoge verwachtingen. Voor mij zijn dat vaak de kookboeken die ontstaan zijn vanuit bijvoorbeeld een winkelketen, een tijdschrift óf een televisieprogramma. Daarom was ik ook wel benieuwd naar het kookboek van Koffietijd. Was dit er ook weer zo één? Dat blijkt alleszins mee te vallen. Made by Koffietijd is een heerlijk kookboek met heel veel toegankelijke recepten voor iedereen.
Lees mijn volledige review op Chicklit.nl door op onderstaande afbeelding te klikken: