Het is even rustig geweest op het blog. Dat betekent gelukkig niet dat er niets te doen was in de keuken. Al bevond die keuken zich, vanwege de vakantie, geruime tijd in Frankrijk. Heerlijk! En een grote hoeveelheid aan ideeën. Het grootste deel van de vakantie verbleven we in Noord-Catalonië (Roussillon). En zoals bijna iedereen dit jaar hadden we fantastisch weer.
Al kookte ik regelmatig in mijn campingkeuken, de ideeën kwamen vooral van de heerlijke etentjes in restaurantjes langs het strand van bijvoorbeeld Collioure of in historische stadjes aan de voet van de Pyreneeën zoals Céret, tapas uit Spanje en de dineetjes op de heen- en terugreis in de Auverne en in Bourgondië, die zeker nog, op zeer korte termijn, uitgebreid in een blog gaan terugkomen.

Welke wilt u?

Volop inspiratie

Een nieuwe hobby van me is het fotograferen van menukaarten en uithangborden met menu’s. Zeker die met lokale gerechten er op. Niet vanwege de geweldig mooie foto’s die het oplevert maar om de namen en gerechten niet te vergeten en ze vervolgens thuis achter mijn laptopje en in mijn keuken uit te werken tot mijn ’eigen’ recepten. Dat biedt een bijna onuitputtelijke bron aan streekgerechten. Immers de volgende vakantie, al is het een zeer korte en in eigen land, komt al weer dichter bij. In mijn vorige blog ben ik op zoek gegaan naar een streekgerecht uit de Roussillon. Om alvast een beetje in de juiste stemming te komen vóór de vakantie. Het werd de Boles de Picolat. Gehaktballetjes in tomatensaus met olijven en eekhoorntjesbrood. Natuurlijk ging ik ter plaatse op zoek naar dit gerecht. Als eerste vond ik het als vers bereid product bij de slager van de Intermarché. De tweede keer kwam ik het tegen in een restaurant. Wonderbaarlijk genoeg niet als hoofdmaaltijd, zoals ik het in mijn vorige blog beschreef maar als tapas. En zo kwam ik het nog meerdere keren tegen. Eigenlijk ook niet zo gek in Catalonië waar veel Spaanse invloeden zijn. Het werd gepresenteerd zónder witte bonen, de worteltjes vond ik niet terug en de balletjes waren wat kleiner. Erg lekker en zeker een aanrader tijdens een tapasavond.

Meer Tapas en veel brood

Wat ook niet mag ontbreken op zo’n avond en eigenlijk onvoorstelbaar dat ik dat in eerste instantie zelf gemist heb als tapas is de Pan con Tomate. Eigenlijk de moeder aller tapas. Immers, de tapas is ontstaan als ‘deksel’ op je drinken om te voorkomen dat er insecten in terecht komen. Van lieverlee werden de gebruikte boterhammen bekleed met de lekkerste producten. Ook in Figueras kregen we de tapas zoals die in de basis bedoeld was. Al vond ik het wel heel veel brood worden.

Pan con Tomate

Terug naar de Pan con Tomate. Die moet niet moeilijker gemaakt worden dan nodig. Ik gebruikte een ciabatta. Die kan vrij eenvoudig zelf worden gebakken maar mag natuurlijk ook kant-en-klaar worden gekocht. De ciabatta wordt gesneden en de sneetjes worden in de oven (5 minuten op 200 graden of zo lang als nodig) geroosterd. De geroosterde sneetjes worden met een teentje knoflook bestreken. Rasp met een grove rasp de tomaten totdat je enkel nog een tomatenvelletje in je handen hebt. Beleg de sneetjes met de tomatenrasp, druppel wat goede olijfolie erover en maak het af met wat vers gemalen zwarte peper. Lekkerrrrrr!