Deze keer hopelijk het begin van een nieuwe traditie. Speciaal voor Het eten is klaar trapt Gereon de Leeuw, mede Francofiel én blogger, af als eerste gastschrijver met dit leuke blog en op de koop toe een heerlijk zuurkoolrecept!

Als je mijn blog Gereons Keuken Thuis leest, zal het je niet ontgaan dat ik een fervent Frankrijkganger ben. Ik vind het heerlijk om met de auto fraaie steden te bezoeken, wijnen te proeven en in te slaan, me te koesteren in de Mediterrane zon -se lézarder zoals Fransen dat zo mooi noemen- of op het platteland te sudderen. Kleine verlaten dorpjes tussen de akkers en velden, Waar het Angelus tweemaal daags slaat. Geautomatiseerd of niet. Winters in de mist van het dal. La France profonde, de luiken dicht en het houtvuur aan. Rook dwarrelt uit de schoorstenen. La solitude van de kleine dorpen.

Mancey. Overbuurvrouw Madeleine, opgegroeid in Parijs en beland in een klein wijndorp in de zuidelijke Bourgogne noemde het vaak le pays perdu. De streek waar het vakwerk plaatsmaakt voor natuurstenen huisjes met Romeinse dakpannen. Calme! Zeker in de winter, wanneer de temperaturen niet boven nul komen en er totaal niets is. Ja, er zijn spekgladde weggetjes. Pas de bruit! Ook niet om klokslag 12, réveillon, de aanvang van het nieuwe jaar. In plaats van het Hollandse vuurwerk bacchanaal is er dan het grote niets, leegte, rust. Ik kan daar enorm van genieten. Dat is voor mij la France profonde, de tijd staat even stil. Het dorp Mancey. Een fijne plek, waar mijn sprookjesfiguren als vanzelf opborrelden. Je loopt de steile trap af de cave in en pakt een mooie fles rood van de nabijgelegen caves de Mancey. Zij hebben een grote outlet met uitstekende wijnen langs de A6 naar Lyon (afslag Tournus). Mooi rood uit hun wijngaarden. Bijvoorbeeld gemaakt door de familie Moreau, Huberte is de andere overbuurvouw.

Eten en Frankrijk zijn voor mij synoniemen. Mijn radar staat altijd aan 24 op 7, want er moet geproefd en gekookt worden. Markten afstruinen, bivakkeren in de grande surface en koken maar in de avond. Ik heb al menig uurtje in de keuken of achter de zelfgefabriceerde BBQ gestaan. Eendenborst bakken, vlees stoven, groentes roosteren, sauzen maken of jam. De haard aan en met een vriendin Charolais biefstukken roosteren. Brood, salade, zoute Bretonse boter en een kloek glas rood erbij. Dat is voor mij een mooie Gallische maaltijd. Ver weg van de hustle en bustle van Amsterdam. Daarom houd ik zo van la France profonde.

Speciaal voor Het eten is klaar mijn recept voor zuurkool met eendenborst en piment d’espelette, dat ik eens at in een choucrouterie in Dijon: Choucroute Landaise.

Nodig 4 personen:
1 blik confìt van eend
750 g zuurkool
2 laurierbladeren
1/2 l witte wijn
peperkorrels
zout
piment d’Espelette of pimenton (gerookte paprikapoeder)
gehakte peterselie
500 g aardappels

Bereiding:
Doe de zuurkool in een pan met de wijn, peperkorrels en laurier. Voeg de witte wijn toe en breng aan de kook. Laat zachtjes een uur pruttelen. (Voeg eventueel wat vocht toe, zuurkool mag niet droog koken)
Open het blik eendenconfìt en haal de bouten eruit. Verwarm de bouten met de zuurkool de laatste 20 minuten mee. Schil de aardappels en breng aan de kook.
Doe een flinke schep eendenvet in een pan en verhit deze. Laat de piment d’Espelette of pimenton even mee fruiten zodat de paprikasmaak vrijkomt.
Meng dit vet door de gare zuurkool. Serveer de zuurkool op een schaal met de eendenbouten en aardappels. Bestrooi ter garnering met wat gehakte peterselie.

À propos meer avonturen lees je in mijn leuke kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, dat nog steeds als E book verkrijgbaar is.

Ook meeschrijven op Het eten is klaar? Stuur even een mailtje via het contact-formulier boven aan de pagina.