De reis verliep voorspoedig. Zo voorspoedig zelfs dat we besloten de eerste dag verder door te rijden dan oorspronkelijk gepland. Het werd dus niet Lamotte-Beuvron (bekend van de Tarte Tatin). Uiteindelijk belandden we rond half drie in Chateauroux op camping du Rochat. Zo’n 100 km verderop. Het weer bleek een cadeautje. Om drie uur trok ik, zittend voor onze caravan, het eerste blikje bier van deze vakantie open. Goddelijk! Het wandelingetje door Déols en Chateauroux stelde vervolgens niet veel voor.
Eigenlijk waren we op zoek naar een restaurantje waar we ’s avonds zouden kunnen gaan eten. Behalve een gesloten pizzeria leek er op loopafstand niets in de buurt te zitten helaas.
De camping was gelegen vlak bij Lac de Belle-isle. Een recreatiegebied voor locals. Er was een mini-kermis, een strandje en veel gras waar mensen zaten met een zelf meegebracht hapje en drankje. Erg relaxed allemaal en op een zondag met geweldig weer was het een gezellige drukte. Ondanks de Franse presidentsverkiezingen dat het nieuws die dag domineerde. Binnen het recreatiegebied lag ook een uitspanning: La Guinguette de Belle-Isle. Op de kaart stond er een mes en vork bij getekend dus we hoopten daar een hapje te kunnen eten. Rond zeven uur kwamen we er aan. Er bleek een live optreden te zijn. Van een plaatselijke band waarschijnlijk. Op de dansvloer werd volop gedanst. Vooral ouderen die aan een soort van linedancing deden. Enkele mannen maar vooral te oude vrouwen in te strakke en te korte jurkjes. Zoiets als ‘van achteren lyceum, van voren museum’. De dansjes waren ook meer ‘pasjes zetten’ dan echt genieten van lekker dansen.
Maar goed, eten dus. Er zat voor zover wij konden zien niemand te eten. Er naar gevraagd bleek het echter inderdaad te kunnen. Als een soort verontschuldiging zeiden ze erbij dat de muziek om acht uur zou stoppen. Na een eerste drankje was het acht uur en stapten inderdaad veel mensen op. Die werden ingewisseld voor eters en de gelegenheid veranderde in een heus restaurant waar op de bediening en de kaart eigenlijk niets viel aan te merken. We waren simpelweg een uur te vroeg! We namen alle drie wat anders: Een salade, eendenborst en een heerlijke Bavette. Ze waren allemaal geslaagd.
Omdat we die ochtend om vijf uur waren opgestaan gingen we op tijd naar bed om morgen het laatste deel van de reis, nog slechts zo’n 290 km, aan te vangen.